Gittiğim şehirin hüzün kokan sokaklarında yürürken, durmadan esen rüzgar sanki kafamın içindeki bütün sisleri dağıttı ve yıllardır çabaladıklarımın, uykusuz kaldığım gecelerin, kafaya taktığım insanların, çok önemsediğim işimle ilgili sorunların aslında ne kadar da anlamsız olduğunu idrak ettim. Ailemi, arkadaşlarımı, ülkemi özledim. Her şeyi biraz boşvermek gerektiğini hatırladım. En önemlisi şu hayattaki en büyük mutluluğun sadece nefes almak ve sevdiklerinin nefes aldığını bilmek olduğunu anladım.
Aşağıya eklediğim fotoğrafa bakın. Beni değiştiren şehirde sobelediğim bu ''an'' size ne anlatıyor?
Not: Nereye gittiğimi tahmin edebildiniz mi?
Hayata karşı doğru bir bakış açısı geliştirebilmen için demek ki biraz daha dolaşman lazım Gülcüm.
YanıtlaSilBelkide...
SilBu makaralı çamaşır ipleri İstanbul'u hatırlattı ama eski istanbul mahallelerinde olurdu böyle görüntüler. Merak ettim doğrusu :)
YanıtlaSilYok, Istanbul degil... Duvardaki izlere dikkat...
Silbende merka etıımm bak sımdı
YanıtlaSilcekılsım var beklerım
Biraz daha yorum aldiktan sonra soyleyecegim neresi oldugunu. Tahmin edebilen olacak mi merak ediyorum cunku...
SilCekilis haberi icin tesekkur ederim ama ben cekilislere katilmiyorum. Sevgiler.
Nereye gittiğini merak ettim ama doğallığın kaybolmadığı bir şehre gitmişsin onu anladım
YanıtlaSilKesinlikle dogru bir tespit... Her sey o kadar dogal, o kadar insaniydi ki...
SilDuvardaki delikler ? Yazıdaki hüzün ... Cevabını merak ediyorum açıkcası hem de çok.
YanıtlaSilevet iste o delikler..
SilBeyrut olabilir mi?
YanıtlaSilYok hayir Beyrut'a henuz yolum dusmedi.
Silcok merak ettım...
YanıtlaSilBugun yazacagim Oyku'cum.
Sil