Filhakika

Elim klavyeye gidiyor, bir kaç cümle yazıyorum sonra yazdıklarımı siliyorum. Bilgisayarı koltuğun üzerine bırakıp biraz sonra tekrar kucağıma alıyorum. Hem yazmak, birileriyle paylaşmak istiyorum, hem ne yazsam olmayacak diyorum.

Hatay-Reyhanlı, kan...çok fazla kan, insan çığlıkları, dumanlar, canı bedenini terkeden bir kız çocuğu, kopan bacaklarıyla uğraşan doktorlara bir damla bile göz yaşı dökmeden öylece bakan bir küçük oğlan...

Ben olabilirdim o kan dolu sokaklarda kendi kanımın kokusunu soluyan. Sen olabilirdin.

İnsan yaptı bunu insana. İnsan...ki ölümcül bir hastalığa tutulmuş doğduğu ilk günden beri.

Çürüyor, her gün biraz daha... ve hastalığın 'ölümcül' örtüsünü başkalarının üzerine atarken, avuçlarının içerisinde --Frodo'nun yüzüğü gibi- tuttuğu üç harften oluşan kelime:

Güç.

ve

İnsan.

Ne çirkin, nasıl pis kokan ve ne kadar korkunç iki kelime.